O MONTAŻU OKIEN
Po wyborze stolarki okiennej pozostaje kwestia jej zamontowania. Od tego w jaki sposób będzie to wykonane zależy nasze zadowolenie z użytkowania okien. Wybierając nawet najlepsze okna a źle je montując narażamy się na wysokie koszty w przyszłości. Kryterium wyboru salonu okiennego powinien być montaż przez niego wykonywany. Taki salon powinien posiadać autoryzację producenta okien co do montażu swojej stolarki. Brak takiej autoryzacji może później wpłynąć na kwestie gwarancji jaką udziela producent. W każdej karcie gwarancyjnej jest napisane, iż błędny montaż powoduje utratę gwarancji.
W trakcie podejmowania decyzji co do zakupu okien w danym salonie powinniśmy poprosić o ich instrukcję montażu, będziemy mogli wówczas sami sprawdzić pracę jaką wykonują monterzy na budowie.
Montaż możemy podzielić na kilka etapów.
POMIAR OTWORÓW I USTALANIE FUNKCJI
Aby wszystko odbyło się prawidłowo powinien przed zamówieniem okien odbyć się pomiar otworów okiennych. Tego etapu nie ma, jeżeli zamawiamy stolarkę na podstawie projektu (musimy jednak wtedy pamiętać o tym, iż wykonawca stanu surowego odpowiada za wielkość tych otworów). Podczas pomiaru z natury ustalamy też wszelkie funkcje stolarki, podziały i wysokości w stosunku do przyszłych wylewek. INWESTOR powinien znać pkt zero, aby prawidłowo ustalić wysokości drzwi tarasowych i innych drzwi balkonowych. Podczas pomiaru ustalamy również kwestie montażowe w zakresie umiejscowienia okien, mocowania ościeżnic oraz sposobu izolacji termicznej.
Każdy z PRODUCENTÓW okien powinien wskazać zasady ustalania wielkości luzów montażowych w przypadku swoich produktów. Wielkość ich zależy od koloru okna, rodzaju wzmocnienia i jego szerokości.
PRZYGOTOWANIE OTWORU ORAZ UMIEJSCOWIENIE OKNA
Otwór okienny przed montażem nowego okna powinien być oczyszczony, a ewentualne ubytki powinny być uzupełnione. Umiejscowienie okna zależy od tego z jaką ścianą mamy do czynienia. Zasada jest taka, że okno ma stanowić kontynuację izolacji ściany, co zminimalizuje mostki termiczne na połączeniu okno-ściana. W przypadku ściany jednowarstwowej najlepiej okno osadzać w połowie jej grubości, jeżeli mamy węgarek wówczas zewnętrzną płaszczyznę okna dosuwamy do węgarka pozostawiając miejsce na taśmę rozprężną paroprzepuszczalną.
W ścianie dwuwarstwowej z izolacją zewnętrzną (o szerokości 10-15cm) okno powinno dochodzić do warstwy zewnętrznej ocieplenia. Ocieplenie powinno również zachodzić na ramę.
W przypadku ścian trzywarstwowych lub dwuwarstwowych o zewnętrznej izolacji termicznej o szerokości ponad 15cm powinno się montować okna w strefie docieplenia z pomocą kotew statycznych. Montaż taki zalecany jest w domach wysoce energooszczędnych i pasywnych. Tutaj szczegóły takiego montażu.
MOCOWANIE OKNA
Kolejnym etapem jest mocowanie okna w otworze okiennym. Należy tutaj pamiętać o wszystkich siłach działających na okno (parcie-ssanie wiatru, temperatura, wilgotność, ruch konstrukcji okna, ciężar okna, ruchy budynku). Prawidłowo zamocowana ościeżnica (rama) okna powinna przyjmować sztywność muru i nie ma prawa się odkształcić. Okno mocujemy do muru za pomocą kotew, dybli lub specjalnych wkrętów. Rodzaje ich powinny odpowiadać rodzajowi muru do jakiego będzie montowane okno. Rozmieszczenie punktów mocowania powinno odpowiadać instrukcji montażowej PRODUCENTA. Bez względu na to, w jakiej ścianie i przy pomocy jakich elementów mocujących montujemy ościeżnicę ich rozmieszczenie powinno wyglądać identycznie: rozstaw mocowań nie większy niż 70cm, odległość pierwszego mocowania od wewnętrznej strony narożnika tylko na pionach powinna wynosić 10 – 15 cm dla profili białych i 15 – 20 cm dla profili kolorowych. Taką samą odległość należy zachować od wewnętrznej krawędzi słupka zarówno na pionach jak i poziomach. Mocowania muszą być rozmieszczone po całym obwodzie ramy, jeśli okno łączy się z sąsiednim oknem przy pomocy łączników, ich ramy powinny być ze sobą skręcone przy pomocy śrub rozstawem dobranym dokładnie wg tych samych zasad jak montaż do muru.
Jeżeli do montażu są użyte łączniki statyczne lub zewnętrzne usztywnienia dodatkowe końce usztywnień należy zamocować do muru, najczęściej progu i nadproża przy pomocy specjalnych łączników lub innych środków, tak aby usztywnienie stanowiło dodatkowy słup do którego przykręcamy okna.
W przypadku montażu na dyble lub śruby dobrze jest jak otwory w ościeżnicy przygotowane są już przez samego Producenta okien. Kotwy zawsze mocujemy do muru na dwa kołki.
W przypadku zastosowania dybli lub wkrętów w dolnej części ramy należy tuż przed dokręceniem , pod łeb śruby położyć silikon w celu ich uszczelnienia i dopiero dokręcić. Dybel lub kołek powinien przejść co najmniej przez dwie ścianki cegły.
Mocowanie na dyble jest stabilniejsze, dlatego jest zalecane przy montażu drzwi, patio, balkonów z progiem aluminiowym i słupkiem ruchomym oraz okien łukowych. Mocowanie tego rodzaju okien na kotwy może się okazać niewystarczające i może powodować w przyszłości problemy.
Często zdarza się montować drzwi balkonowe lub tarasowe jeszcze przed wylaniem wylewki podłogowej. W takich przypadkach zaleca się stosowanie odpowiednich poszerzeń. Oprócz prawidłowego podparcia drzwi, profil poszerzenia zapewnia oddzielenie podłogi tarasu czy balkonu od podłogi w pomieszczeniu, stanowi izolację termiczną dzięki której podłoga w pomieszczeniu nie będzie przemarzać. Nie można montować drzwi balkonowych i tarasowych na tymczasowych podpórkach. Jest to bardzo duży błąd montażowy.
Kolejnym bardzo istotnym elementem mocowania jest stałe właściwe podparcie okna, nie może ono wisieć w powietrzu ani stać na pianie. Podparte powinny być pionowe elementy ramy oraz słupki stałe. Okno powinno być też zaklinowane po przekątnej, aby zapobiec tzw. kładzeniu się ramy. Kliny podporowe powinny być wykonane z twardego drewna a najlepiej z PVC, nie stosuje się klinów z drewna sosnowego. W drzwiach przesuwnych w przypadku wózków dolna szyna jezdna powinna być podparta na całej jej długości.
IZOLACJA TERMICZNA
Kolejny etap montażu to izolacja szczeliny między ramą okna a murem. Powszechne jest zastosowanie do tego celu piany poliuretanowej. Nie zawsze jednak ta czynność wykonana jest prawidłowo. Pamiętajmy, że pianka nie jest elementem trzymającym okno tylko elementem izolującym. O prawidłowym mocowaniu pisałem wcześniej. Aby pianka odpowiednio trzymała się powierzchni należy otwór oczyścić z kurzu w przeciwnym wypadku pianka zamiast trzymać się muru będzie trzymała się kurzuL. Miejsca, gdzie będzie aplikowana należy spryskać wodą. Pianki nie należy nakładać ani za mało (nieszczelność) ani za dużo (wypaczenie ram).
Oprócz izolacji termicznej powinno się wykonać izolację przeciw wilgoci. Izolację taką możemy wykonać poprzez zastosowanie folii paroszczelnych (od wewnątrz) i paroprzepuszalnych (na zewnątrz). Lub innych dostępnych na rynku materiałów. Pamiętajmy o zasadzie szczelniej od wewnątrz. Tutaj więcej na temat montażu warstwowego potocznie zwanego ciepłym.
REGULACJA OKIEN
Często po zamontowaniu ram okiennych i powieszeniu skrzydeł okazuje się że elementy okuć o siebie haczą lub się ocierają. Często popełnianym błędem przez ekipy montażowe jest zaczynanie regulacji od regulacji okuć. Tak naprawdę powinniśmy ją zacząć od przedystansowania szyb. To zwykle wystarcza i mamy wówczas do dyspozycji cały zakres regulacji okuć w oknie na okres ich użytkowania.
Jeżeli chodzi o regulację okuć to sposób ich wykonywania przedstawia najczęściej karta gwarancyjna wraz ze sposobem użytkowania i konserwacji okien.
UNIKAJ BŁĘDÓW MONTAŻOWYCH POBIERZ BROSZURĘ CO SPRAWDZIĆ W MONTAŻU
